12 Nisan 2009 Pazar

BİR ANI..:))

Hep yemek yazdık,yemek çizdik uzun zamandır buralara..Şöyle güzel ve bir hayli espirili şeylere sanırım biraz hasret kaldık..Bende burdan yola çıkaraktan buraya birazda mizahi şeyler yazayım dedim ve tuba ablamın geçenlerde aklına gelen traji komik bir hikayemizi sizlerle paylaşmak istedim..
Yer OF..Sene 2007 falan heralde..Annem,ben(sultan),betül ablam ve tuba ablam (unuttuğum biri varmı bilmiyorum,varsa affola) Trabzonda yaz tatilimizin bir bölümünü geçirdiğimiz zamanlarda;köyde bitirdiğimiz puzzle"ı çerçevelettirmek için Of"a gittik..Uzun aramalar sonucunda çerçeveye benzer bir şeyler yapan bir yer bulduk ve puzzle'ı oraya bıraktık..Sonrasında yapılması gereken bir kaç şeyden sonra,acıktık ve yemek yeme gereksinimi duyduk..Ne yapsak ne etsek diye düşünürken,birden Of un meşhur dönerinden yemek aklımıza geldi ve gittik..Saat 4 yada civarındaydı..İçeri girdik ve döner istediğimiz söyledik..Suratımıza,alaycı ve gülmeli bir ifadeyle baktılar ve"bu zamana dönermi kalır burda dediler..Biz ilk şokumuzu geçirdikten sonra ikinci şokumuzun bizi beklediğinden habersizdik malesef..Neyse topladık kendimizi ve "o zaman başka ne yiyebiliriz diye sorduk".. Bize köfte yapabileceklerini söylediler ve bizi aile bölümüne aldılar :))..Köfteleri sipariş ettikten sonra,içimizden biri (sanırım betül ablam ama emin değilim)ISLAK MENDİL istedi bizimle ilgilenen amcadan..Amca önce ne dendiğini anlamamış ve sanki icat edilmemiş birşey istenmiş gibi kendisinden, boş gözlerle bakakaldı..Neyseki bir ara kendine geldi ve bize ıslak mendil getirmek için gitti,geri dönüşünün ne kadar muhteşem olacağını kim tahmin edebilirdiki...:))Biraz bekledikten sonra geldi..Biz heyecanla ıslak mendillerimiz beklerken,yurdum insanı,zeki,kırak zekalı tipik karadenizli ve hatta oflu olan amca bize 1 şişe kolonyağı ve birkaç kuru mendil bırakıp gitti :)))..Bizde of lu olduğumuz için kıvrak zekamızı kullanıp kolonyağıyla ve mendille nasıl bir işlem yapıpta kolonyağlı mendil yapacağımızı anladık tabiki..:))Gülsek mi ağlasak mı bilemedik..Köftelerimiz yedik ve yöntemi hafızamıza kazıyıp çıktık oradan..Hikayemizin başında bir puzzle dan bahsetmiştik..Onun akıbetini merak ediyorsunuzdur tabiki..Onu gidip aldığımızda kendisine son derece korunaklı,ses geçirmeyen ve çift çam sistemli bir cam takmıştı sağolsun camcı..Kenarına pimapen uygulayacaktı ama ince geldi heralde neyseki onu doğru bir çerçeveyle görebildik..Eve getirdiğimizde de,çerçevesi camını taşıyamıyacağı için asamadık...Salonda kapının arkasında,duvarın dibinde ikamet ediyor kendisi şimdilerde..
İşte bizim birkaç komik hikayemizdi bunlar..Biraz tebessüm ettirdiysek ne mutlu bize..:))))

6 yorum:

zeynep dedi ki...

gercekten komikmiş.. en çokta puzzlenın basına gelen güldürdü beni.. :) yurdumun insanı bi hoş yaaaaaaaa :)

betül dedi ki...

ah sultan ya ben olayı bizzat yaşayanlardan biri olmama rağmen zaman zaman başkalarına anlatıp her seferinde gülerim:))şimdi burda okuyunca anım tazelendi ve ilk defa duyuyormuşçasına güldüm kendi kendime nerden hatırlattın yaw:)))

sultan dedi ki...

Ya sorma betül abla ya :))
Tuba ablamın aklına geldi geçenlerde,yazsana dedi bunu..Aa evet doğru diyosun dedim hemen yazdım :))tipik oflu :))...Ama ben çok takdir ettim o amcayı..Yok deyip bizi başından atabilirdi..Ne yaptı etti getirdi bize..Tam aynı olmasada..İşte of insanının zekiliği,misafirperverliği,alakadarlığı :))

Adsız dedi ki...

hakikaten çok komikmiş :))

Adsız dedi ki...

:))

emel dedi ki...

site durdu galiba ne yorum ne tarif kimse yok muuu?????